บทที่ 155

ยามพลบค่ำ เสิ่นอวิ๋นอู้ถึงได้ค่อยๆ ฟื้นคืนสติ

เธอหลับไปนานมาก

เมื่อตื่นขึ้นมาเห็นสภาพแวดล้อมที่มืดสลัวแต่กลับคุ้นเคย เธอมองนิ่งอยู่นาน พอรู้ว่าที่นี่คือที่ไหน ความอบอุ่นสายหนึ่งก็แล่นผ่านเข้ามาในหัวใจ

บ้านของซวงซวง

ขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น ก็มีเสียงดังมาจากข้างนอก โจวซวงซวงผลักประตูห้องเข้ามา เมื่อเห็...